11 de novembre de 1918   : cal celebrar la «victòria» ?

Es lo centen aniversari de l'armistici del onze de novembre de 1918. Foguèt seguit del Tractat de Versalhas. Aquel tractat, punitiu pels vençuts, èra pas un tractat de patz. Es a l'origina de la pujada del nazisme en Alemanha e en Àustria, del faissisme en Itàlia et de la segonda guèrra mondiala.

Lo bilanç d’aquel conflicte mondial es espaventable : 18 milions de mòrts de los quals un pauc mai de la mitat èran de militars. Per l’Estat francés : 1,4 milion de militars e 300.000 civils tuats, mai de 4 milions de nafrats dins una guèrra que res podiá pas justificar, segon lo Partit de la Nacion Occitana, mas que s’explica pel tust dels imperialismes francés e alemand.

L’armada francesa mandèt a la mòrt de milierats de soldats occitans e dels autres pòbles de França per anar tornar prene a Alemanha un territòri que èra e es totjorn etnicament alemand : Alsàcia.

Occitània paguèt un tribut grèu an aquel conflicte que la concernissiá pas directament.

Una generacion d’Occitans dins la flor dels ans foguèt decimada. Lor mòrt abrivèt la regression de nòstra lenga nacionala, l’occitan..

Lo Partit de la Nacion Occitana pensa qu’es pas lo moment d’una celebracion indecenta d’un chaple e encara mens d’una victòria a la Pirrus. Es puslèu lo moment de se reculhir e de se sovenir de nòstres cars desapareguts.

Qual aguèt pas dins sa familha un mòrt o un nafrat dins una guèrra atròça que auriá pogut èsser evitada e que auriá benlèu evitat la segonda guèrra mondiala ?

Desenats de comunas occitanas an auborat de monuments als mòrts « pacifistas », que, coma los de Genciòus o d’Anhana cridan « Maudite soit la guerre » ( Maldicha siá la guèrra) o « La guerra qu’an volguda es la guerra a la guerra / Son morts per la nostra terra e per tota la terra »

Euròpa unida, malgrat totas sas imperfeccions, es lo fruch d’aqueles dos conflictes sagnoses.

Foguèt concebuda per sos fondators per empachar la guèrra e establir definitivament la patz entre los pòbles europèus tant lèsts a s’esbudelar.

Lo Partit de la Nacion Occitana invita las electritz e los electors a s’en sovenir pendent las eleccions europèas de l’an que ven.

Lo Partit de la Nacion Occitana se reconeis pas çaquelà dins la batalha maniquèa que l’Emmanuel Macron nos invita a menar per lo progressisme e contra çò qu’apèla lo nacionalisme e lo populisme.

L’Union europèa de l’ora d’ara recampa d’Estats per la màger part faiçonats per aquestes conflictes o autres mai ancians ; d’unes negan l'existència de mai d’una nacion dins lor sen o lor daissan pas qu'una autonomia relativa.

 Lo Partit de la Nacion Occitana preconiza al revèrs una Union europèa dels pòbles que reconesca lo drech dels Catalans, dels Bascs, dels Occitans, etc. a un Estat independent tot parièr que los Franceses, los Espanhòls e los Italians.

08/11/2018

Occitanie 14-18